Mężczyźni myślą, że jeśli przez jeden dzień obdarzą kobiety wzmożoną atencją, to naładują im bateryjki oddania i wdzięczności na cały rok; natomiast kobiety przyjmują Dzień Kobiet jako znak do zmian, których efektami będą mogły cieszyć się przez resztę życia. Efektem doświadczeń, pokazujących, że jest to nierealne, jest skrupulatne milczenie, które poprzedza zbliżający się Dzień Kobiet, i równie skrupulatne pomijanie go w rozmowach w dniach następnych.

Dobrym zwyczajem Dnia Kobiet jest flakon noszony w niepiśmiennej ręce, z którego wystaje bukiet neutralnych kolorystycznie kwiatków. Mogą to być żółte róże: w nich kolory miłości i zdrady redukują się do koloru pomarańczowej cegły, symbolu ospałości i rutyny we wręczaniu róży nauczycielkom i ciociom wpadającym na krótkie, całodzienne odwiedziny.

Lesbijki obchodzą to święto we własnym gronie, i ładunki wzajemnej serdeczności - popartej upominkami i wyręczaniem w obowiązkach - trochę się znoszą. Lesbijki odbijają to sobie, przenosząc oczekiwania względem otoczenia na oczekiwania względem barmana, który nie wyrabia się już z drinkami.

Odkąd w roku 1857 8 marca w Nowym Jorku kobiety pracujące w fabryce zastrajkowały, mężczyźni na całym świecie wykorzystywali Dzień Kobiet, aby się im przypodobać: bliskim, jak żona, dalszym, jak teściowa, i zachłannym, jak dorastająca córka. Komplement spotęgowany tym dniem trwał wiele tygodni, ale trzeba było uważać, żeby przypadkiem nie przedobrzyć, bo dwa kwiatki wręczone żonie mogły oznaczać niechybny seks, a dwa wręczone córce - zapowiedź takiego prezentu, jakiego mężczyzna na pewno by nie był w stanie nawet udźwignąć.

Warto też było chodzić z ukochaną na plotki do jej koleżanek, bo potem zawsze było od kogo pożyczyć szklankę mąki bądź cukru.

W różnych krajach w odmiennym czasie wprowadzano to święto. Faktem jednak jest, że jego popularność w równym stopniu zależy od bogactwa społeczeństwa, jak i od statusu kobiet, a każda generalizacja na korzyść którejś ze stron zamienia Dzień Kobiet w historyjkę o tym, jakie to bezrobocie w społeczeństwie, albo jak to faceci w drzwiach nie puszczają, a w autobusie każą stać na palcach, żeby dało się sięgnąć tego brudnego uchwytu.

Mimo tych wszystkich rzeczy… męska część zespołu, życzy wszystkim Panią wszystkiego najlepszego.

źródło